In de ban van de hobbit

Zodra je op Auckland airport aankomt is het duidelijk: je bevind je in middle earth en jij bent een hobbit. Eerder in Kakadu was ik Leo tegengekomen, hij is een visueel effect man en had als een van de ca 1438 meegewerkt aan The Hobbit. Ik had toen geen idee waar hij het over had.
Ik schaam me en beetje, want ik heb er geen zin an. De enige reden dat ik in Nieuw-Zeeland ben is het feit dat ik een herintrede in Australie nodig heb, omdat je bij elke visite hooguit 3 maanden aaneengesloten mag blijven. Ik was hier niet goed op voorbereid anders had ik Fiji iets anders gepland ;-).
In Auckland zie ik nog geen direct verschil met Australie. De prijzen zijn ongeveer hetzelfde in dollars, maar de Nw-Zeelandse is voor ons 20 cent goedkoper. Het beeld wijzigt als ik de volgende dag op stap ga met de Magic bus. Het is hier....GROEN! De rivieren bevatten..WATER! Het is hier vol met wat men in Australie een berg noemt (heuvels dus). De reizigers en toeristen zijn ook anders, ze dragen afritsbroeken en lopen in berg- en wandelschoenen ipv flipflops. De gemiddelde (ontwikkelings)leeftijd lijkt hoger te liggen.
Het noordereiland is een mixje van Ierland en IJsland. Er zijn stranden, modderbaden, groene heuvels en grotten. Hoogtepunten zijn de bay of islands, waar ik een speélse humpback walvis zag, behoorlijk uniek. De Magic bus brengt je efficient van hoogtepunt naar hoogtepunt en van de ene thrill naar de ander. Ook met mijn Japanse cq Amerikaanse tour hoef ik bijna niks te missen. Hiken hoef ik van mezelf nooit meer te doen en zeker niet als het een volledige dag is. Skydiven en bungeejumpen staan niet op de bucketlist.
Het zuidereiland bevat echte bergen, met besneeuwde toppen. Hier geldt hoe zuidelijker hoe kouder, want antartica ligt op de loer. Het barst hier van de meren, gletsjers, ruige kustlijnen en watervallen. Hoogtepunten zijn het Abel Tasmanpark, Milford Sound en de heldere meren en riviertjes, waarvan een aantal een azuurblauwe kleur hebben. Morgen gaan we op weg naar Christchurch, waar ik 's avonds het vliegtuig naar Melbourne pak. Daar ga ik sowieso de great ocean road doen en een dag sfeerproeven op de Australian Open. De laatste twee weken ga ik net doen of ik op vakantie ben, want van dat gereis word je aardig moe.. Lekker tsjillen aan de kust! Het is nu wel echt aftellen! Enerzijds ben ik weer klaar om naar huis te gaan, familie en vrienden weer zien, maar anderzijds kan dit reizen me niet lang genoeg duren. Kortom dit was de eerst keer, niet een once in a lifetime :-)

xPieps